donderdag 6 december 2007

Tempo

T. uit klas twee bleef na de les hangen. 'Heeft u zondagavond ook gekeken naar 'In Europa'' vroeg hij.
'Ja' antwoordde ik kort. Het was pauze. Ik had behoefte aan koffie.

Al een aantal weken geniet ik van het door Geert Mak gepresenteerde programma 'In Europa'. Een historisch programma dat nou eens niet gemaakt is vanuit het idee dat je het heden beter kunt begrijpen door enkel naar het verleden te kijken. Nee, vertrekpunt is tot nu toe steeds het heden geweest. Het inzoomen op nog levende personen, hun verhaal en hun relatie met het verleden is meer dan geslaagd. Maar het meest plezierige is wel het tempo. De serie straalt rust uit. Hier wordt de tijd genomen. Samen met de pretentieloze manier van vertellen krijgt de serie een ogenschijnlijke lichtheid. Echter schijn bedriegt. Door deze vorm worden zware historische onderwerpen juist voelbaar. De wereld wordt voor mij als kijker even voorstelbaar als onvoorstelbaar.

T. had blijkbaar al zo'n idee. 'Het is echt een serie voor u' waren zijn woorden. Ik spoedde mij richting lerarenkamer. Koffie.

Geen opmerkingen: