Hij was aio en gaf college. Ik studeerde. We spraken elkaar voor het eerst tijdens het academisch kwartiertje in de kantine van de Faculteit Godgeleerdheid en Godsdienstwetenschap. Film was het onderwerp. Acteur Robert Duvall in het bijzonder. De stilte tussen 'I love the smell of napalm in the morning' en 'victory' daar draaide het om. Film is timing. Het begin van een vriendschap.Amerikaanse politiek en Frank zijn twee handen op één buik. Nog zie ik Frank in 1992 in de Gerbrand Bakkerstraat de Blaupunkt videorecorder herhaaldelijk terugspoelen om Tsongas antwoord te laten geven op de vraag wat de prijs van een gallon melk is. Toen ik in het voorjaar van 2004 in New York bij de CBS studio's stond te wachten op Kerry en een aantal demonstranten zich op straat roerden, even met Frank bellen en ik wist elk detail over deze criticasters.
Het afgelopen jaar kwam in elk gesprek met Frank de naam Obama minstens zeven keer voorbij. De vele uren dat Frank Daily Kos aan het bezoeken was, ik moet het niet willen weten. Frank was Obama fan vanaf het eerste uur. Ik daarentegen bleef sceptisch. Eerst zien, dan geloven.
Over anderhalf uur we weten meer. Nog even stilte.
Frank alvast gefeliciteerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten