Vijf jaar geleden werd ik door de Tafelronde van Emmen uitgenodigd een verhaal te houden over mijn generatie. De gegoede burgerij van Emmen en omstreken had vele sprekers gehad. Generatie X ontbrak.
Hoe begin je een betoog waarin je Punk, Van Agt, Bestek 81, Joy Division, Lubbers, U2, Nirvana, postmodernisme, Bos en Balkenende de revue wilt laten passeren. Niet allemaal het trefpunt van gezelligheid. Mijn generatie weet niet beter dat de broekriem altijd aangetrokken moest worden. De huidige kredietcrisis klinkt dan ook welhaast vertrouwd. Alle posities die er maatschappelijk toe doen waren halverwege de jaren tachtig al ingenomen door de babyboomers. Voor Generatie X viel er weinig te halen. Je was in die tijd snel te hoog opgeleid. Maar ja, hoe begin je een verhaal tegenover een groep die voornamelijk bestaat uit succesvolle babyboomers. Hoe kom je herkenbaar en fatsoenlijk binnen als je gaat spreken over een generatie die grote vraagtekens zet bij de maakbaarheid van mens en maatschappij.
Na een korte introductie liet ik beelden zien van de WK voetbal finale in 1974. 'Zijn we er toch ingetuind' was het commentaar van Herman Kuiphof. Een beter vertrekpunt kon ik niet bedenken.
Meneer Kuiphof bedankt. U had een vertrouwenwekkende stem. Niet alleen als sportcommentator op tv, maar ook als vaste gast in de radioprogramma's van Ischa Meijer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten