Memphis music

"
Children by the million sing for Alex Chilton when he comes 'round. They sing: "I'm in love. What's that song? I'm in love with that song."

Ik lees in mijn ochtendperiodiek dat Alex Chilton woensdag op 59 jarige leeftijd is overleden. Dit nieuws doet mij beseffen dat een groot deel van mijn cd collectie met hem is verbonden. R.E.M, Lemonheads, The Cramps, Jeff Buckley, Replacements, Wilco, dEUS, Elliot Smith zijn allemaal schatplichtig aan de man die op zestienjarige leeftijd een nummer één hit scoorde met The Letter.

Steve Cohen zette gisteren in het Amerikaanse Congres de kwaliteiten van Alex Chilton op een rij. Hier valt niets op af te dingen.

Na een optreden in de Vera club zat Alex Chilton op een bank in een drukke bovenzaal Alex Chilton te zijn. Alleen. Dat iemand muzikaal zo onderschat kan zijn dat hij lange tijd de kost moest verdienen als bordenwasser en tuinman om de eindjes aan elkaar te knopen zat in mijn hoofd. Ooit omschreven als de bitterste ex-popster was hij er de man niet naar om zomaar een gesprek mee aan te knopen. Zijn lichaamstaal was duidelijk. Enkel handje schudden, daar bleef het bij. Een ontmoeting, maar eigenlijk ook weer niet. Exemplarisch voor het verloop van zijn carrière en faam.

In The Letter had hij haast om bij zijn lief te zijn. Maar 59 jaar is wel jong.

The Replacements zongen eind jaren tachtig over hem: "I never travel far, without a little Big Star. If he was from Venus, would he meet us on the moon? If he died in Memphis, then that'd be cool, babe."

Het werd dus afgelopen woensdag New Orleans.

"Children by the million sing for Alex Chilton when he comes 'round. They sing "I'm in love. What's that song? I'm in love with that song."

Mr. Chilton bedankt.