woensdag 29 september 2010

Dude

Bij het betreden van de zaal schudt zanger Bad Blake zijn hoofd en mompelt iets in de trant van 'niet weer'. Het concert vindt plaats in een bowling centrum.

Ik kijk nog maar vijf minuten naar 'Crazy Heart' en deze film over countryzanger Blake, gespeeld door Jeff Bridges, doet geen enkele moeite mij niet te laten denken aan Jeff's meest definitieve rol ooit, die van 'Dude' in de 'Big Lebowski' van de broertjes Coen.

'Crazy Heart' is dun en zit boordevol cliché's, maar doet het er toe? Helemaal niet. De film kijkt lekker weg. Jeff Bridges is tenslotte altijd een feestje. Als country zanger gelauwerd met een Oscar, hij blijft 'His Royal Dudness'.

De makers van Guitar aficionado zijn het hier blijkbaar mee eens.

'The Dude abides'. Voor eens en voor altijd.

zaterdag 18 september 2010

Annoying


Het kan verkeren.

Na een week van meligheid met collega's H. en W. heb ik gisteren voor het eerst 'Annoying Orange' aan mijn kinderen laten zien. Voor de oudste een hit, voor de jongste duidelijk niet. Domme actie, want Job weet nu dat hij zijn tong half uit de mond moet steken en daarbij lawaai moet maken om situaties belachelijk te maken. Lot had moeite met het grote mes aan het einde van het filmpje. Zij meldt met overslaande stem dat zij dit filmpje niet weer wil zien en als Job zijn tong nog eens uitsteekt dan roept zij de neef van Job's vriend en klasgenoot Lars, die zit namelijk in het leger. Hij is de voor ons alleen uit verhalen bekende oorlogsneef. Irritant, want ridders zijn op dit moment de grens van onze opvoedkundige reikwijdte.

U begrijpt dat de vele vervolgfilmpjes van 'Annoying Orange' in huize van der Veen gewoon niet bestaan.

Ik stop met schrijven want Lot komt aangelopen en heeft een vermoeden van sinaasappel op het beeldscherm. Voor je er erg in hebt kan een simpele sinaasappel verworden tot een Princip, de man die de trekker overhaalde om Franz Ferdinand te vermoorden.

zondag 5 september 2010

Fire walk with me

Het einde van een mooie zondag. Ids, Jesse en Petra waren op bezoek. Samen naar het bos. Daar ontstond het idee om hout te sprokkelen. Het gesleep en gesjouw geeft dit als resultaat. Ben bang dat sprokkelen de komende weken een vast onderdeel van de wandelingen gaat worden. Als ze maar geen pyrofiel worden.

zaterdag 4 september 2010

Gewetensstekker

Bij de evangelicalen op t.v. verbazen de heren aan de gesprekstafel zich over Wilders. Hij wil garanties over het stemgedrag van CDA kamerleden. Dit wordt terecht niet geaccepteerd en Wilders trekt de stekker eruit.

Heb ik het mis. Wilders hecht toch aan onafhankelijkheid. Het geweten van Wilders speelt op 3 september 2004 dusdanig op dat hij wel uit de VVD moet stappen.

Ik denk dat Wilders binnenkort ook zeggenschap wil hebben over de formatie in België. Raakt ons Nederlanders ook. Hij vindt vast wel iets over positie van Vlaanderen t.o.v. Wallonië. Ik ben ook benieuwd wat hij volgende week in New York gaat zeggen als hij zijn geweten laat spreken over de bouw van een moskee.

Volgens Kant begint onze kennis met ervaring. Klink had afgelopen maand de zijne en kwam tot inzicht. Wilders heeft blijkbaar een Copernicaanse wending gemaakt. Hij is ridder geworden tegen de Verlichting.

Verbazing! Ik begin de stekker steeds beter te begrijpen.