zaterdag 18 september 2010

Annoying


Het kan verkeren.

Na een week van meligheid met collega's H. en W. heb ik gisteren voor het eerst 'Annoying Orange' aan mijn kinderen laten zien. Voor de oudste een hit, voor de jongste duidelijk niet. Domme actie, want Job weet nu dat hij zijn tong half uit de mond moet steken en daarbij lawaai moet maken om situaties belachelijk te maken. Lot had moeite met het grote mes aan het einde van het filmpje. Zij meldt met overslaande stem dat zij dit filmpje niet weer wil zien en als Job zijn tong nog eens uitsteekt dan roept zij de neef van Job's vriend en klasgenoot Lars, die zit namelijk in het leger. Hij is de voor ons alleen uit verhalen bekende oorlogsneef. Irritant, want ridders zijn op dit moment de grens van onze opvoedkundige reikwijdte.

U begrijpt dat de vele vervolgfilmpjes van 'Annoying Orange' in huize van der Veen gewoon niet bestaan.

Ik stop met schrijven want Lot komt aangelopen en heeft een vermoeden van sinaasappel op het beeldscherm. Voor je er erg in hebt kan een simpele sinaasappel verworden tot een Princip, de man die de trekker overhaalde om Franz Ferdinand te vermoorden.

Geen opmerkingen: