vrijdag 7 november 2008

Week 45

Wanneer ik als kind de vlizo trap naar zolder beklom keek JFK middels een groot fotoportret mij recht in de ogen. Vader had voor mijn zijn anderhalf jaar in New York gewoond en dit was in huis één van de weinig direct zichtbare herinneringen aan zijn verblijf. Ik maak mijzelf wijs dat ik door dit portret op jonge leeftijd geïnfecteerd ben geraakt door het Americana virus. De eerste spreekbeurt op de lagere school waren dia's van pappa uit Amerika.

Obama was afgelopen week all over the place. Na een nacht met weinig slaap waren de meeste klassen woensdag zo slim te vragen wat ik van de verkiezingsuitslag vond. Even geen standaard godsdienstles was de verborgen agenda waar ik graag gehoor aan gaf. Naarmate de dag vorderde sloeg de vermoeidheid toe. Ik werd emotioneler en pathetischer. Zelf geboren in de jaren zestig van de vorige eeuw vertelde ik de leerlingen dat die jaren helemaal niet zo leuk waren. Peace, love en understanding mag voor velen het beeld zijn. De jaren zestig waren in retrospectief zeer gewelddadig. Helemaal geen bloemetjes in je haar. De moord op Kennedy, MLK en Malcolm X, de oorlog in Vietnam, rassenrellen en gewelddadige demonstraties. Je kon het treffen dat je gelyncht werd vanwege je huidskleur. Dat er binnenkort twee donkere meisjes rennen door de gangen van het Witte Huis, ja, dat betekent wel iets.

McCain kwam ook ter sprake. Hij toonde zich een groots verliezer. Ik citeerde vrijelijk uit zijn zeer respectvolle betoog over de historische keuze van het Amerikaanse volk voor Obama. Het plichtmatige voorbij.

Veel mensen zien Amerikanen als achterlijk en dom. Ik moet de deze week getoonde vitaliteit in Nederland nog zien. Hebben wij ooit een vrouwelijke premier gehad. Hoeveel gemiep en gemor viel er niet te horen na de benoeming van een Nederlander met een Marokkaans verleden tot burgemeester van Rotterdam. Rabat aan de Maas stond zelfs geschreven. Om maar te zwijgen van de krachten die bang zijn dat Sinterklaas over een paar jaar niet meer gevierd mag worden.

Op zolder is genoeg ruimte. Ik ga morgen een foto van Obama inlijsten.

Geen opmerkingen: