DOA

De Leica waar ik over berichtte had er last van. Lens gekocht, kaartje erin, sluitertijd en diafragma op elkaar afstemmen, scherpstellen en gaan. Zou je denken. Helaas, de 'uber' camera sloeg op tilt en was alleen door het verwijderen van de accu tot rust te manen.

De importeur wist te melden dat ik te maken had met een DOA. De anamnese was beslist en klonk als een geslachtsziekte. Ik had een dood bij aankomst in mijn bezit.

Death on arrival is 'slang' voor een item dat bij aankomst kapot blijkt te zijn of een idee dat geen kans van slagen heeft.

Mijn camera was niet meer op voorraad en ik werd gedwongen te kijken naar een duurdere versie. Het middenstandsmotto: denken in oplossingen in plaats van problemen zorgde voor de oplossing. Ik moet zeggen dat ik er niet minder van ben geworden. Ik heb nu een 'black dot'. Volgens kenners Leica's mooiste.

Het gaat om de resultaten en ik geef de nieuwe, nieuwe camera na het zien van de eerste zeker een kans van slagen.

Red dot

I've got him.

Jaren dralen. Eindelijk gekocht.

Van Toscane tot Cape Cod. In de buurt van een winkel waar ze zwarte doosjes met een rode stip verkopen ben ik niet te houden. Mijn omgeving wordt er zo nu en dan tureluurs van. Gelukkig is het bespreekbaar. Ik krijg zo mijn momenten. Mag ik hem even vasthouden en door de zoeker kijken was altijd mijn standaard vraag.

Nog één hindernis. Ik heb enkel de body, een lens moet nog worden aangeschaft. Desondanks begrijp ik nu waarom de Amerikanen tijdens WO II momenten van jaloezie jegens hun Duitse tegenstander koesterden.

Gezien de huidige technische maatstaven kan deze 'uber' camera geen films maken.

Dit laat ik graag aan Wenders over.

Stilstand is tenslotte vooruitgang.

Decade

Naarmate de tijd voortschrijdt worden jaren een steeds kleiner deel van je leven. Cliché o cliché, de laatste tien jaar vlogen voorbij. De vraag naar de beste platen van de afgelopen tien jaar overviel mij. Het lijkt alsof de jaren negentig eergisteren zijn afgelopen of in ieder geval muzikaal nog steeds domineren. Was het niet Martin Bril die ooit opmerkte dat Nirvana misschien wel de laatste muzikale revolte is geweest.

De laatste dagen van het jaar heb ik voldoende tijd eens diep in de platenkast te duiken en te bedenken wat de meest gedraaide platen van het decennium zijn geweest. Voor een inventarisatie van de tweede helft was iTunes zeer behulpzaam. Niets ontgaat dit program uit Cupertino CA. Alles wordt bijgehouden. Makkelijk, maar ook verrassend. Stiekem plaatjes draaien is er niet meer bij. De RHCP staan bovenaan de lijst. De muzikale voorkeur van zoonlief en vakanties zijn hier debet aan. Jammer om op de valreep te horen dat John Frusciante de band heeft verlaten. Deze antiheld annex gitaargod en koortjes liefhebber houd ik verantwoordelijk voor de artistieke opleving van deze band. Oftewel hoe het kan dat een stadionact per cd beter wordt.

Zal de meest gedraaide muziek in huize van der Veen de tand des tijds zal doorstaan? Muziek ik neem het graag serieus. Over smaak valt dus te twisten.

Tijd mag relatief zijn, deze lijst niet.

'Records are like life'.

Een voorzet in willekeur.

1. Radiohead - Kid A (2000)
2. The Strokes - Is This It (2001)
3. Ryan Adams - Gold (2001)
4. Wilco - Yankee Hotel Foxtrot (2001)
5. The White Stripes - Elephant (2003)
6. Arcade Fire - Funeral (2004)
7. MGMT - Oracular Spectacular (2008)
8. Sigur Rós - Ágaetis Byrjun (2000)
9. PJ Harvey - Stories From the City, Stories From the Sea (2000)
10. Arctic Monkeys - Whatever People Say I Am, That's What I'm Not (2006)
11. Fleet Foxes - Fleet Foxes (2006)
12. Red Hot Chili Peppers - Stadium Arcadium (2006)
13. Sufjan Stevens - Illinois (2005)
14. Interpol - Turn on the Bright Lights (2002)
15. Antony and the Johnsons - I am a bird now (2005)

Veul hail

en zegen veur en in t nije joar.

Vuurwerk (schrik niet, het zijn maar sterretjes) blijft een serieuze zaak.