maandag 29 maart 2010

Ei koerei

Pal-lem, pal-lem Pa-sen, Ei koerei!
O-ver e-nen zondag krijgen wij een ei
Eén ei is geen ei,
twee ei is een hal-lef ei
drie ei is een Paas-ei!

Aan de koffietafel deed collega H. vanmorgen verslag van zijn zondagmiddag. Hij had met veel plezier gekeken naar de oosterbuur. Het beeld van de Norddeutsche Rundfunk was gevuld met palmpasenstokken en religieuze muziek. Traditie en ritueel kun je wel overlaten aan de Pruis. Het vulde mijn collega met weemoed.

H. vroeg zich af of Job dit weekend ook met een kruis in de weer was geweest.

Zeker! Met haantje en al.

Alleen moest Job 's avonds wel extra onder de douche. De pastor was dit jaar wat zuinig geweest met het wijwater. Job bleef naar eigen zeggen te droog.

Traditie en ritueel. Uitvoering blijft essentieel.

vrijdag 19 maart 2010

Memphis music

"
Children by the million sing for Alex Chilton when he comes 'round. They sing: "I'm in love. What's that song? I'm in love with that song."

Ik lees in mijn ochtendperiodiek dat Alex Chilton woensdag op 59 jarige leeftijd is overleden. Dit nieuws doet mij beseffen dat een groot deel van mijn cd collectie met hem is verbonden. R.E.M, Lemonheads, The Cramps, Jeff Buckley, Replacements, Wilco, dEUS, Elliot Smith zijn allemaal schatplichtig aan de man die op zestienjarige leeftijd een nummer één hit scoorde met The Letter.

Steve Cohen zette gisteren in het Amerikaanse Congres de kwaliteiten van Alex Chilton op een rij. Hier valt niets op af te dingen.

Na een optreden in de Vera club zat Alex Chilton op een bank in een drukke bovenzaal Alex Chilton te zijn. Alleen. Dat iemand muzikaal zo onderschat kan zijn dat hij lange tijd de kost moest verdienen als bordenwasser en tuinman om de eindjes aan elkaar te knopen zat in mijn hoofd. Ooit omschreven als de bitterste ex-popster was hij er de man niet naar om zomaar een gesprek mee aan te knopen. Zijn lichaamstaal was duidelijk. Enkel handje schudden, daar bleef het bij. Een ontmoeting, maar eigenlijk ook weer niet. Exemplarisch voor het verloop van zijn carrière en faam.

In The Letter had hij haast om bij zijn lief te zijn. Maar 59 jaar is wel jong.

The Replacements zongen eind jaren tachtig over hem: "I never travel far, without a little Big Star. If he was from Venus, would he meet us on the moon? If he died in Memphis, then that'd be cool, babe."

Het werd dus afgelopen woensdag New Orleans.

"Children by the million sing for Alex Chilton when he comes 'round. They sing "I'm in love. What's that song? I'm in love with that song."

Mr. Chilton bedankt.

maandag 15 maart 2010

Onder water

Thuis is de belangstelling voor de natuur met de week groeiende. Op de keukentafel ligt Thieme's Vogelboek om de lijster van de merel te scheiden. Verrekijker is een veel gebezigd woord. We houden gelijke tred met de naderende lente.

Voorlopig hoogtepunt is het bezoek aan de dierentuin van Emmen. De vraag welke dieren wij gaan bekijken geeft al veel voorpret. Maar het weer werkt niet mee. Het regent.

Raar, want pinguins leven toch in de sneeuw. Onder water merken wij en zij daar gelukkig weinig van.

zondag 14 maart 2010

Dick

Een politiek verhaal vormt zich door luisteren en leiden. Wie niet luistert vervreemdt zich, maar wie niet leidt zal niet worden gehoord.

Nu Cohen leider is geworden, hoop ik stiekem dat Benschop luistert.

Na jaren voor Shell in Maleisie gewerkt te hebben, schijnt hij weer in Den Haag te wonen.

Een terugkeer moet nu helemaal kunnen.

zaterdag 6 maart 2010

Metafysica

Hoe was het op school?

'De overgrootvader van Sam is naar de hemel. Hij viel flauw en nu is ie dood. Ze hebben hem in een kist gelegd en toen hebben ze de kist in de grond laten zakken. Begraven heet dat. 's Avonds gaat de kist op en neer totdat hij bij de maan is. Dan gaat hij door naar de hemel. Daar zien wij niks van, maar het is echt zo.'

Job wil graag astronaut worden.

Filmpje

Jammer dat ze de inrichting verlaten om te vissen. Hier wordt het slapstick. Heeft de film niet nodig.

Ik zit met klas drie te kijken naar Milos Forman’s One Flew Over The Cuckoo’s Nest. De kinderen kijken en lijken geboeid.

Louise Fletcher in de rol van Nurse Ratched heeft blijkens de reacties in de klas nog steeds last van het Swiebertje syndroom. Als McMurphy haar bij de nek grijpt, geven veel leerlingen onomwonden aan dat hij door moet gaan met afknijpen. Ze moet dood. Haar rol is nog steeds onuitwisbaar. Fletcher kreeg een Oscar voor deze rol. Oftewel hoe succes tevens je ondergang kan worden. In alle andere films blijft ze de gewraakte zuster. Joop Doderer alias Swiebertje had er ook last van.

Ik twijfelde of ik de film zou laten zien. Gelukkig is het anno nu opvallend te zien dat de film blijft staan. Is de film zo goed omdat deze anti-establishmentparabel zo lekker manipulatief is of is dit tevens de makke van de film. De acteerprestaties zijn zo sterk dat datering van de film tijdens het kijken geen vraag wordt. De film gaat ook niet over een inrichting. De enscenering doet er in feite niet toe.

De leerlingen zijn na afloop stil en onder de indruk. De gang naar de volgende les is anders.

Ik lees net dat producent Michael Douglas Burt Reynolds op het oog had voor de hoofdrol van R.P. McMurphy. Deze film zonder Nickolson. Dit gaat ook mijn voorstellingsvermogen te boven.